Dwór w Kurowie

Kurowo było wsią chłopską na prawie polskim. Z 17 czerwca 1397 r. pochodzi dokument nadania Stefanowi Leslewiczowi (który został mianowany na zasadźcę i sołtysa) przez gdańskiego komtura zakonu krzyżackiego Albrechta von Schwarzburga Kurowa na prawie chełmińskim. W 1400 r. w zapisach księgi lęborskiego sądu pojawiają się nazwiska: Jakob i Woycech von Kurow. Byli to najprawdopodobniej gospodarze ze wsi lub ich sołtysi. W XVI wieku całym majątkiem zarządzał ród von Krockow z linii Osieki. Oprócz rodziny Krockow pojawiają się tu inne nazwiska: w 1735 i 1740 r. Ziztewitz, dalej Albrecht von Jatzkow, W 1756 r. Kurowo wraz z Osiekami, Ciekocinem, Białogórą, Ulinią i częścią Słuchowa były lennem rodu Krockow. Właścicielami wsi byli jednocześnie: Ernst Mathias von Krockow, Fredrich Georg von Krockow i Wilhelm Albrecht von Krockow. W 1784 r. jedynym właścicielem Kurowa został Ernst Mathias von Krackow. Po jego śmierci w 1788 r. dobra odziedziczyli jego dwaj synowie: Christoph Heinrich i Philipp Albrecht. Sprzedali oni majątek w 1803 roku braciom von Jasmund i przeszli na inną posiadłość rodową do Rumska w powiecie słupskim. Kolejnym właścicielem majątku był von Bülow-Kummerow z powiatu Resko na Pomorzu. W 1819 r. sprzedał on posiadłość swojemu szwagrowi Carlowi (Karlowi) Georgowi Flieβbachowi za 20 tys. talarów.

Ostatnim niemieckim właścicielem posiadłości Kurowo był Gerhard Flieβbach (również właściciel Choczewka), który pełnił funkcję generalnego dyrektora ds. rolnictwa na Pomorzu od 1931 roku.
Po II wojnie światowej dwór stał się własnością państwa polskiego. W latach 1945-1950 Kurowo należało do Państwowych Nieruchomości Ziemskich, w latach 1950-1980 do PGR, a od 1980 r. do początku lat 90-tych do Stacji Hodowli Roślin. Obecnie dwór stanowi własność prywatną rodziny Sieklickich i pełni funkcje mieszkalne oraz administracyjne gospodarstwa rolnego. Sam dwór najprawdopodobniej wybudowano w 1870 r. na reliktach starszego obiektu.

W 1922 roku w powiecie lęborskim doszło do wielu kłótni między robotnikami rolnymi a właścicielami majątków w sprawie zarobków. Ówczesnego właściciela Kurowa Gerharda Flieβbacha również zaatakowano. Do zamachu na jego życie doszło dokładnie w nocy z 18 na 19 maja 1922 roku ok. godziny 1.45. Z wielką siłą wrzucono przed okno do sypialni Gerharda Flieβbacha ładunek wybuchowy w postaci dwóch granatów ręcznych.

Granaty rozbiły okno sypialni, mocno pogięły mosiężny pręt, na którym wisiały firany, a następnie nie wybuchając upadły przy łóżku wówczas pięcioletniego syna Herharda - Petera.

Następnego dnia wszczęto dochodzenie w tej sprawie. Przesłuchano wielu robotników, jednak nie odnaleziono sprawcy. Ponownie do sprawy powrócono dopiero w 1926 roku. Stało się to za sprawą Rudolfa Heringa, który pokłócił się ze swoim bratem Otto Heringiem. Rudolf udał się do Flieβbacha, żeby go poinformować, iż jego brat cztery lata wczewśniej brał udział w zamachu. Otto został natychmiast aresztowany i przesłuchany. Zeznał, że 18 maja 1922 roku odbyło się zebranie strajkujących robotników w domu Franza Dargi. Darga po spotkaniu nakazał Heringowi, aby ten udał się z nim do Kurowa, aby podrzucić granaty. Otto go posłuchał i tak doszło do zamachu na Flieβbacha. Darga i Hering zostali ukarani za swoje czyny. Franz Darga został skazany na cztery lata więzienia i utratę praw obywatelskich na okres trzech lat, a Otto Hering otrzymał karę dwóch lat i sześciu miesięcy więzienia oraz utratę praw obywatelskich na okres trzech lat. 

• Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom IV, s. 935.
• Marzena Szypulska-Kimilu, Dworki i pałace w gminie Choczewo (historia i stan obecny), Choczewo 2003.
• Urlich Dorowa, Zapomniana przeszłość. Upadek pomorskich majątków rolnych na przykładzie powiatu lęborskiego, Pruszcz Gdański 2010.
• Dr inż. Stefan Sieklicki, Rozpoznanie historyczno-architektoniczne dworu w Kurowie gm. Choczewo oraz stan remontu na dzień 01.06.2012.
• Irena Elsner, Dzieje gminy Choczewo do 1945 roku, Amberg 2012.
• Irena Elsner, O przeszłości gminy Choczewo cz. 3, Amberg 2020.
• Rejestr zabytków nieruchomych – stan na 16.03.2017.

Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska, zdjęcia: wizytacja terenowa, 02.05.2016 r.