Dworek w Lubocinie

Żelazkowo było niegdyś folwarkiem należącym do majątku rycerskiego Redkowice. Wielki Mistrz zakonu krzyżackiego Dietrich von Altenburg przekazał owe ziemie w lenno Janowi de Pirch. Do końca XVII wieku majątek był we władaniu rodziny von Pirch. Następnie gospodarstwo zostało przejęte przez rodzinę von Natzmer. W 1800 roku odkupiła je natomiast rodzina von Selchow. W 1894 roku Żelazkowo sprzedano berlińskiemu kupcowi Meyerhemowi, który rozparcelował 150 ha ziemi dziewięciu gospodarzom. W opisie pomorskich gospodarstw rolnych z roku 1939 jako ostatnich właścicieli majątku wymienia się spadkobierców Wolffa. W latach 1931-1932 gospodarstwem kierował zarządca Otton Elten.
Dworek w Żelazkowie został wybudowany w 1889 roku i należał do rodziny Selchow. Obecnie dworek jest własnością prywatną.

• Opracowanie tekstu: Radosław Kamiński, w tym:
• Diecezja chełmińska. Zarys historyczno-statystyczny, Pelplin 1928.
• Gmina Puck…Piękno odkryte. 20-lecie samorządu, red. Jan P. Dettlaff, Puck-Bydgoszcz 2010.
• Radosław Kamiński, Szlakiem dworów i pałaców Północnych Kaszub, Wejherowo 2006.
• Franciszek Mamuszka, Ziemia Pucka. Przewodnik Krajoznawczy, Warszawa 1989.
• Mieczysław Orłowicz, Ilustrowany przewodnik po ziemi kaszubskiej, Lwów-Warszawa 1924.
• Franz Schultz, Dzieje powiatu wejherowskiego i puckiego z 1907 r., tłumaczenie z 2011 r., Gdańsk-Wejherowo.
• Piotr Skurzyński, Radosław Kamiński, Dziedzictwo kulturowe Północnych Kaszub, Wejherowo 2008.

Zdjęcia:

• www.wikipedia.org, autor: Paweł 'pbm' Szubert, 2010 r., licencja: CC BY-SA 4.0
• www.wikipedia.org, autor: Henryk Bielamowicz, 2016 r., licencja: CC BY-SA 4.0