Zapis nazwy tej miejscowości w niemieckich dokumentach ulegał licznym zmianom: Stechzin, Ziechotzin, Zechenczyn, Czegenczyn, Czechoczin, Ciechoczyn czy Ciechocino.
12 marca 1370 roku komtur gdański Konrad Zöllner von Rothenstein wydzielił Barnisławowi 37 łanów (ok. 4366 ha) ziemi w Ciechocinie wraz z osadnikami. W dokumentach nigdzie nie figuruje nazwa folwarku z tej wsi, jedynie na podstawie kilku aluzji można przyjmować, że istniał. Prawo zastrzeżone, jakie zachował dla siebie zakon krzyżacki w przypadku wałów zamkowych (koszenie trawy, do którego zostali zobowiązani mieszkańcy w przywileju założycielskim) wskazuje na istnienie w Ciechocinie dworku obronnego. Przypuszcza się, że Ciechocino i Rekowo przez długi czas były zarządzane wspólnie, ponieważ chłopi płacili czynsz i odrabiali pańszczyznę na rzecz Rekowa.
W 1773 roku jako pan dziedziczny w dokumencie występuje Przebendowski. W kwestii własności folwarku rozgorzał spór. Królewska Kamera Wojny i Domen w Kwidzynie rościła sobie do niego prawo, uważając go za przyległość starostwa puckiego. Natomiast Przebendowski twierdził, że królowie polscy nadali mu folwark jako własność dziedziczną, za co zapłacił gotówką. Skutkiem tych sporów mogło być przeniesienie w 1777 roku puckiego urzędu domen, który przedtem funkcjonował w Mrzezinie.
Ciechocińska wiejska karczma urzędowa w 1776 roku została oddana w dziedziczną dzierżawę. W 1789 roku Ciechocino było uznawane za królewską wieś z karczmą oraz 17 dymami podlegająca urzędowi domen w Pucku. W 1819 roku w konsekwencji regulacji chłopskich usamodzielniło się pięciu chłopów, którzy posiadali jeden łan i pięć morgów chełmińskich ziem. Według spisu prestacyjnego z roku 1823 dawny majątek starościński został spisany jako mający początkowo 19 łanów, jednak po wymierzeniu ziemi, która należała do karczmy i folwarku, okazało się, że ziemi było 29,5 łanów. Ziemie należące do karczmy posiadali: Rachel oraz Waldmann von Langelt. Wieloletnim zarządcą domen i urzędu domenalnego był rotmistrz i najwyższy urzędnik kameralny Meske. Po nim urząd ten sprawowali: Zwecker (1870), Wicht (1871), dzierżawca domen Carl Jangow (1875), dzierżawca domen Wessel (1881) oraz Strack. Wieś oraz folwarki domenalne były od najdawniejszych czasów rozdzielone. Dopiero około 1873 roku autorytarnie zatwierdzono ten podział przez nadanie folwarkowi domenalnemu nazwy Friedrichsau (folwark Ciechocino).
Dwór znajdujący się w Ciechocinie pochodzi z XIX wieku. Został on przebudowany w 1945 roku. Obecnie jest bardzo zaniedbany i pełni funkcje mieszkalne.
Sklep
Ogłoszenia
