Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi już z 1356 roku. W XV w. wieś była wolnym majątkiem rycerskim, a jego właściciel płacił polski podatek w naturze np. w świniach, kozach czy wołach. Ponadto był zobowiązany do tzw. przewodu, czyli do dostarczania przewodnika przez swoje ziemie, podróżującemu władcy. Pierwszymi znanymi z nazwiska właścicielami majątku były w XVI i XVII wieku rodziny von Bochen i von Lantosch. W 1628 r. majątek został podzielony na Bożepole Małe i Wielkie. Trzydzieści lat później majątek został zastawiony, prawdopodobnie za długi, a właścicielem została rodzina von Tadden z Nieznachowa. W następnych latach majątek często zmieniał właścicieli. W 1700 r. Bożepole Wielkie należało do rodziny von Breitenbach, która utrzymała dobra do 1763 r. Po śmierci właściciela wdowa po nim Katarzyna Elżbieta, z domu von Krockow przekazała majątek synowi Bogusławowi Fryderykowi von Breitenbach. On sprzedał go 8 listopada 1763 r. Franzowi Georgowi von Rexin. W tym czasie dokonano przebudowy starego dworu, wokół założono ogród w stylu starofrancuskim, cechującym się przepychem architektury.
W 1777 roku majątek kupiła generałowa Henrietta Luiza von Göltz z domu von Krakow z linii Roszczyce, była ona wdową po Jerzym von Weiherze. Doprowadziła ona do budowy nowego dworu, a tereny ogrodowe powiększono i założono ogród ozdobny. Posiadłość otrzymał w spadku jej najstarszy syn z pierwszego małżeństwa Ernest Ludwig von Weiher. Po jego śmierci majątek przejęła jego druga żona Dorota Fryderyka, z domu Heller. Po jej śmierci z kolei majątek przypadł w udziale synowi Ernesta - Carlowi von Weiher. Kiedy zmarł Carl, majątek przejął jego młodszy brat Eugen. W 1876 r. zmarł Eugen, a spadkobiercą został najmłodszy syn Ernesta Ludwika von Weihera - Maksymilian. Po jego śmierci majątek nadal był w rękach rodu von Weiher. Rodzina przebywała tam do 1945 r., po czym opuścili swój majątek i wyjechała do Niemiec.
Po wojnie majątek przeszedł na własność Skarbu Państwa. Część ziem rozparcelowano, a resztę przekazano w użytkowanie PGR Godętowo. Dwór wraz z przyległym parkiem oddano w zarząd Przedsiębiorstwu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Wejherowie. Budynek dworu został zaadaptowany na mieszkania dla pracowników gospodarstwa rolnego. Na przełomie lat 60-70-tych przeprowadzono niewielki remont. W latach 70-tych w części dworu oraz w byłej oranżerii urządzono przedszkole, a na terenie ogrodu wydzielono miejsce na plac zabaw. Budynek potrzebował gruntownego remontu. Przeprowadzono go w 1986 r. W 1992 r. nastąpiła likwidacja gospodarstwa, a pozostawiony majątek przejęła Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa. Dwór zaś wraz z zdewastowanym parkiem przejęła gmina Łęczyce. Obecnie w budynku nadal znajduje się przedszkole, a druga jego część pełni funkcje mieszkalne. Obiekt z roku na rok coraz gorzej wygląda, ponieważ nie przeprowadza się potrzebnych remontów.
Sklep
Ogłoszenia
