Ząbinowice po raz pierwszy wzmiankowane były w 1335 roku jako Sambinow, później w 1350 roku - Gergesdorf, 1686 roku - Zombinowice i 1747 roku - Żąbinowice. Znajdował się tu dwór, wybudowany w 1868 roku.
W 1628 roku właścicielami majątku byli David i Ernst Pomeiske. Później w 1687 roku należał on do Klausa Pomeiske oraz wdowy po nim Walentiny Pomeiske. Dobra zostały kupione przez Georga von Puttkamera w 1746 roku. Od 1713 roku w Ząbinowicach istniał inny majątek, który należał do Martina Pircha, w 1780 roku został on kupiony przez Jerzego von Puttkamera. Wśród szlachty bytowskiej Jerzy von Puttkamer znajdował się wśród czterech najbogatszych posesjonatów. Dzierżyli oni w swoich rękach całe wsie. Jednak na przełomie XVIII i XIX wieku 3/4 posiadłości rodu Puttkamerów zostało wykupionych przez przedstawicieli szlachty napływowej. Ząbinowice wraz z Mokrzynem nabył za 17 tysięcy talarów, pochodzący z Pomorza Zachodniego, August Wilhelm Świchowski. Stało się to na mocy umowy podpisanej 18 sierpnia 1795 roku przez wdowę oraz innych spadkobierców Jerzego von Puttkamera. Świchowski był właścicielem majątku do swojej śmierci w 1822 roku. Potwierdza to jego obecność w tabeli wasali z 1804 roku, która wymieniała szlachtę zamieszkującą ziemię lęborsko-bytowską.