Twój koszyk jest pusty
Liczba produktów w koszku: 0.
Lokalizacja: województwo pomorskie, powiat kartuski, gmina Sulęczyno
Rodzaj obiektu: | Dwór |
Zastosowanie: | Leśny Dwór. Sala bankietowa. Noclegi. Restauracja |
Stan zachowania: | Odrestaurowany |
Przeczytaj więcej informacji o dworze w Sulęczynie. Poznaj jego historię. Miłego czytania!
Pierwsze wzmianki o wsi pochodzą z 1224 roku. Wtedy wieś wchodziła w skład kasztelanii chmieleńskiej. W 1365 roku wieś nadał na prawie chełmiński Wielki Mistrz Krzyżacki Winryk von Kniprode Piotrowi z Rusocina. W kolejnych latach (XVI wiek) trafiła do rodziny Bellowów, której członkowie używają także nazwiska - Sulęccy. W latach 1585-1751 Sulęczyno należało do rodu Heidensteinów. Była to bardzo zasłużona rodzina dla Królestwa Polskiego. Protoplasta sulęczyńskiej gałęzi rodu - Reinhold Heidenstein - był prawnikiem, historykiem Pomorza i sekretarzem króla Stefana Batorego. Reinhold Heidenstein był fundatorem i budowniczym w latach 1614-1616 pierwszego drewnianego kościoła w Sulęczynie, poświęconego 23 IV 1616 roku przez sufragana włocławskiego Franciszka Łąckiego. Heidenstein spowodował też, że dzięki fundacjom na rzecz kościoła, utworzono od roku 1640 w Sulęczynie samodzielną parafię (dotychczas należała do Parchowa). Reinhold przeszedł do historii jako autor kroniki wyprawy wspomnianego władcy polskiego przeciw Moskwie.
Kolejnymi właścicielami majątku w Sulęczynie byli Dorposzowie-Dorpowscy, a od 1766 roku Łaszewscy. Podobno była to rodzina, która żyła ponad stan i była bezlitosna w ściąganiu należności od miejscowego chłopstwa. Ród ten popadł w długi karciane i był zmuszony do odsprzedania majątku państwu. Ostatnim prywatnym właścicielem Sulęczyna z rodu Łaszewskich był Kazimierz Zelberschwecht von Łaszewski, wzmiankowany w 1891 roku. W 1903 roku Sulęczyno należało do Łaszewskiego już tylko w połowie, druga połowa należała do nadleśnictwa. Wkrótce cały majątek przeszedł na własność nadleśnictwa i aż do zakończenia się II wojny światowej była tu jego siedziba.
Centralna część dworu Łaszewskich została wzniesiona w 1704 roku, a w drugiej połowie XIX wieku dobudowano do niego boczne skrzydła. Od XX wieku mieściła się tutaj siedziba nadleśnictwa. Później dwór przekształcono w ośrodek wypoczynkowy "Leśny Dwór". Od 2014 roku dwór był opuszczony i czekał na nowego właściciela. Dworem interesował się wójt gminy Sulęczyno, który chciał aby obiekt posłużył za siedzibę urzędu gminy oraz gminnego ośrodka kultury. Jednak w 2015 roku Leśny Dwór wykupiło Przedsiębiorstwo Budowlabe PB Górski (właściciele prestiżowego Hotelu Quadrille Relais & Châteaux w Gdyni). Dzięki nowym właścicielom dwór stał się elegancki obiektem noclegowym.
Z Sulęczyna wywodzi się szlachecka rodzina Sulęckich, pisanych najczęściej Suleccy (niekiedy fonetycznie Sulencki) wskutek zaniku nosowości o przydomkaeh Bielawa, zniemczonego na Belau lub Below (r. 1570 był właścicielem wsi), Broda, Heydenstein i Ota. Przydomek i nazwisko Bielawa oznaczały blondyna i były semantycznie równoważne nazwisku Biatk, Broda zrozumiały jest sam przez się, Heydenstein to z niemieckiego 'Kamień Pustynny' lub 'Kamień Pogan', a pochodzi najprawdopodobniej od takiejże nazwy miejscowości. Przydomek Ota bierze początek od imienia Otto.
Opracowała: Nina Herzberg-Zielezińska, zdjęcia: Leśny Dwór, autor: Emilia Karpowicz
Indico S.C. , Przyjaźni9, 84-215 Gowino
NIP: 5882424318, REGON: 366309509
Kontakt z redakcją: